चितवन/ सिन्धुलीको कमलामाई नगरपालिका–५ का ५२ वर्षीय त्रिलोचनराज घिमिरे शुक्रबारदेखि बेपत्ता छन्। प्रहरीका अनुसार उनी चितवनको देवघाटस्थित पुलबाट नारायणी नदीमा हामफालेर हराएका हुन्।
लामो समयदेखि सिन्धुली मुकाममा फलफूल पसल सञ्चालन गर्दै आएका घिमिरेको परिवार सुखद् जीवनयापन गरिरहेको थियो। उनकी श्रीमती, एक छोरा र पोर्चुगलमा रहेकी एक छोरी छन्। यद्यपि, त्रिलोचनको जीवनको पछिल्लो अध्याय अत्यन्तै रहस्यमय र भावनात्मक रूपमा बिछट्ट बन्यो।
शुक्रबार बिहान त्रिलोचनले सधैंझैँ सिन्धुलीस्थित आफ्नो फलफूल पसल खोले। तर परिवारलाई केही नबताई देवेन्द्र श्रेष्ठको बलेरो गाडी बुक गरी चितवनको देवघाटतर्फ हिँडे। प्रहरीका अनुसार, करिब बिहान १० बजे उनी देवघाट पुगे।
देवघाट पुगेपछि त्रिलोचनले पहिलो काम वृद्धाश्रम तथा भक्तजनहरूलाई खाना खुवाउने व्यवस्था गर्नु रह्यो।
उनले रोटरी करुणालय वृद्ध सदाव्रतका लेखा प्रमुख विष्णु सापकोटालाई फोन गरी आफूले बिहान र साँझ दुबै बेला खाना खुवाउने बताए।
बिहान साढे ९ बजे नै त्रिलोचनको नाममा भक्तजन, ब्रतालु र आश्रममा बस्नेहरूलाई भोजन खुवाइयो।
उनले रामजानकी कन्या गुरुकुल शिक्षालयसहित विभिन्न धार्मिक संस्थाहरूमा धनराशि दान गरे तर रसिद लिन अस्वीकार गरे, नामचाहिँ लेखाए।
त्रिलोचनले साँझको खाना सधैं साढे ५ बजे हुने प्रचलन तोडेर, शुक्रबार ४ बजे नै खुवाइदिन आग्रह गरे।
उनको भनाइ थियो, “म चाँडै सिन्धुली फर्किनुपर्छ, खाना चाँडै खुवाइदिनुहोस्।”
तर उनी खाना खुवाउने समयमा आश्रममा उपस्थित भएनन्।
बरु, सापकोटालाई फोन गरी “भक्तजनहरूलाई खाना खुवाइयो त?” भनेर सोधे।
सापकोटाले खाना खुवाइसकेको बताएपछि त्रिलोचनले उनलाई धन्यवाद दिए।
देवघाटको पुलपारि पुगेका त्रिलोचनले श्रीमतीलाई अन्तिम पटक फोन गरेर भने:
“म आज देवघाटबाट देहत्याग गर्छु। मैले लगाएको औंठी र सिक्री घरमै राखेको छु।”
त्यसको केही क्षणमै, उनले मोबाइल पुलमै छाडेर नारायणी नदीमा हामफाले।
प्रहरीका अनुसार, शुक्रबार साँझ ५ बजे तिर पुलबाट हाम फालेका त्रिलोचन अहिलेसम्म फेला परेका छैनन्।
चितवनका एसपी गोविन्द पुरीले खोजीका लागि सशस्त्र प्रहरी, बोटिङ टोली, र अन्य उद्धार समूह परिचालन गरिएको जानकारी दिएका छन्।
पानीको बहाव तीव्र र नदी गहिरो भएकोले खोजी कठिन भइरहेको बताइएको छ।
त्रिलोचनको यस्तो गम्भीर निर्णयको सटीक कारण हालसम्म खुलेको छैन।
परिवारमा कुनै तनाव वा मनमुटावको संकेत भेटिएको छैन।
उनी यसअघि पनि देवघाट आउने–जाने गर्थे।
तर यो पटक पूर्वयोजना अनुसार आश्रममा दान, भोजन, र अन्तिम बिदाइको शैलीबाट उनले आत्मगोपन गर्न खोजेको संकेत देखिएको छ।
त्रिलोचनराज घिमिरेको पूर्वयोजनाबद्ध तरिकाले धर्मिक स्थलमा दान, भक्तजनको सेवा, र अन्तिम पारिवारिक सन्देश पठाएर हराउनु नेपाली समाजमा दुर्लभ र गम्भीर घटनाको उदाहरण बनेको छ।
प्रहरीले नदी किनार र आसपासमा खोजीलाई तीव्र बनाएको छ भने परिवारजनहरू अहिले पनि देवघाटमै बस्दै उद्धारमा साथ दिइरहेका छन्। घटना भावनात्मक मात्र नभई, सामाजिक सन्देश बोकेको र मानसिक स्वास्थ्य, आत्मसंकटबारे समाजले गम्भीर बहस गर्नुपर्ने सन्देश पनि दिन्छ।

प्रतिक्रिया