कविता : भुस्याहा कुकुरहरू !

कहिले एकाएक,

मिले जस्तो नाटक गर्छन् 

एकाएक कहिले,

 भिडे जस्तो नाटक गर्छन् 

कहिले आ आफै झम्टेर,

टोकाटोक गर्छन्

कहिले किट्दै दाह्रा, 

दुवैले ठोकाठोक गर्छन्

हाम्रो गाउँका, 

दुई महा भुस्याहा कुकुरहरू !

छाउराहरू पनि के कम,

दुवै कुकुरहरूका,

पछि लाग्दै हिड्छन, 

हाउ हाउ गर्दै भुक्छन्

उनका भुस्याहा माउँहरु,

मिले जस्तो गर्दा, 

पुच्छर लुकाउँदै 

कता जान्छन्  जान्छन्,

देखिन्नन् लुक्छन् !

माउँहरु लड्दा, 

भुस्याहा छाउराहरू पनि भुक्छन् ! 

कुकुर तिहार,

एक दिन आउँथ्यो पहिले, 

अहिले बर्सै भरी !

राम्रा भए पो पाल्नु,

भुस्याहा कुकुरहरू पाल्नु के गरी 

सोझा परे हाम्रा गाउँलेहरू,

 हान्दैनन् दाउराले पनि !

त्यही भएर टेर्दैनन्,

भुस्याहा माउँ र छाउराले पनि !  

 - रामप्रसाद खनाल